Κλιμάκιο του ΠΑΣΟΚ στην Καβάλα

ΠΑΣΟΚ : "Επίθεση" στην Κυβέρνηση για την εγκατάλειψη του αγροτικού τομέα

Η ελιά είναι το εθνικό μας δέντρο.

Η ελιά είναι το εθνικό μας δέντρο.

Τα ελαιόδεντρα καταλαμβάνουν έκταση 8 εκατομμύριων στρεμμάτων, μακράν τα περισσότερα στρέμματα από οποιαδήποτε άλλη καλλιέργεια (πηγή: ΕΛΣΤΑΤ 2022).

Συμβάλει στην εθνική οικονομία με εξαγωγές που εισφέρουν πάνω από 1δις€ από το λάδι, και 600 εκατ.€ από τις βρώσιμες ελιές (πηγή: ΚΕΠΕ 2023).

Ως καλλιέργεια εισπράττει από την ΚΑΠ τα λιγότερα χρήματα συγκριτικά με άλλες καλλιέργειες (δεν συμπεριλαμβάνεται στις συνδεδεμένες ενισχύσεις, πηγή Σ.Σ. ΚΑΠ) και αποζημιώνεται μόλις κατά το ¼ των εισφορών παραγωγών από τον ΕΛΓΑ (πηγή: δημοσίευμα Agronews 21/10/2023)

Ενώ στους περισσότερους ελαιώνες έχουν γίνει οι ενδεικνυόμενες καλλιεργητικές εργασίες, η παρατεταμένη ανομβρία έχει συρρικνώσει του καρπούς.

Η Ελληνική πολιτεία αφήνει τους ελαιοπαραγωγούς απροστάτευτους!!! Δεν έχει προχωρήσει σε τροποποίηση του κανονισμού λειτουργίας του ΕΛΓΑ, δεν εξετάζει την περίπτωση αποζημίωσης για την απώλεια παραγωγής, δεν σχεδιάζει έργα υποδομής που θα περιορίσουν τις αρνητικές συνέπειες των κλιματικών μεταβολών.

 

 

«Η Μονή της Χώρας τζαμί… τότε θα τα πούμε μια άλλη στιγμή»

Η Μονή της Χώρας στην Κωνσταντινούπολη, ένα μοναδικό καλλιτεχνικό δημιούργημα Βυζαντινής αρχιτεκτονικής, αριστουργηματικών ψηφιδωτών, σύμβολο ορθόδοξης πίστης, χαρακτηρισμένο από την UNESCO ως μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς,  με απόφαση των Τουρκικών Αρχών θα λειτουργεί ως μουσουλμανικό τέμενος.

Γιατί ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν επιλέγει να μετατρέπει τα Ιστορικά Μνημεία του Χριστιανισμού σε τζαμιά;

Είναι προφανές ότι ως νέος «πορθητής», θέλει να επιβεβαιώσει στο ισλαμικό ακροατήριο της χώρας του, την κυριαρχία του νέο οθωμανικού μεγαλοϊδεατισμού.

Η Τουρκία βαδίζει στο μέλλον υιοθετώντας πρακτικές της πιο σκοτεινής περιόδου της ανθρώπινης ιστορίας, του Μεσαίωνα. «Κλείνει το μάτι» στους απανταχού φονταμενταλιστές του ισλάμ που θέλουν να κάνουν αισθητή την κυριαρχία τους στους «άπιστους», αδιαφορώντας για τον σεβασμό της θρησκευτικής διαφορετικότητας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των ιστορικών μνημείων άλλων θρησκευτικών κοινοτήτων, υποθέτοντας πρακτικές Τσιχάντ θέλουν να επιβάλλουν παντού τους νόμους της Σαρίας.

Και το σημαντικότερο, σε μια κρίσιμη ιστορική στιγμή για την ανθρωπότητα με γεωπολιτικές ανακατατάξεις, βάση σχεδίου, επιλέγει να απομακρύνεται από την Ιδέα της Ευρώπης.

Η Τουρκία του ισλαμιστή Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν από νωρίς είχε δείξει τις προθέσεις της.

Προηγήθηκε η μετατροπή της Αγίας Σοφίας του Θεού στη Νίκαια της Βιθυνίας σε Τζαμί. Η είδηση πέρασε στα ψιλά γράμματα. Ο Πόντος πλέον είναι πολύ μακριά για την Ευρώπη και το «ξανθό γένος» τότε έκανε μπίζνες με τους Τούρκους.

Ακολούθησε η Αγιά Σοφιά, ο ναός - σύμβολο της ορθόδοξης εκκλησίας, που συστηματικά και μεθοδικά μετατράπηκε σε χώρο λατρείας για τους μουσουλμάνους.

Η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη αντί να αναδείξει το θέμα και να ζητήσει κυρώσεις από τους διεθνείς οργανισμούς και την ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, επιλέγει τη χλιαρή αντίδραση των ανακοινώσεων μέσω του Υπουργείου Εξωτερικών.

Την Δευτέρα 13 Μαΐου ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας θα συναντηθεί στην Άγκυρα με τον Τούρκο ομόλογό του στο πλαίσιο Οικοδόμησης μέτρων Εμπιστοσύνης μεταξύ των δυο χωρών.

Για τις 15 Μαΐου η Τουρκία με NAVTEX δεσμεύει προκλητικά και αμφισβητεί περιοχές ευθύνης της Ελλάδας στο κεντρικό Αιγαίο.

Η Ελλάδα υιοθετεί απέναντι στην Τουρκία την πολιτική του κατευνασμού, όταν θα έπρεπε να στείλει στον ισλαμιστή πρωθυπουργό της ένα σαφές μήνυμα: “θα τα πούμε μια άλλη στιγμή”.

Αθ. Πετρόπουλος στο Agrocapital: Το 2023 ήταν η χειρότερη χρονιά πληρωμών για τους Έλληνες αγρότες - «Το τραπεζικό σύστημα αντιμετωπίζει τους αγρότες ως πελάτες υψηλού ρίσκου»

 Τη σημασία των αγροτικών κινητοποιήσεων που πραγματοποιήθηκαν τόσο στη Ελλάδα όσο και στη Ευρώπη και που είχαν ως αποτέλεσμα να πραγματοποιηθούν αλλαγές στην ΚΑΠ, υπογράμμισε ο Γραμματέα Τομέα Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής, Αθανάσιο Πετρόπουλος σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Agrocapital.

Ο κ. Πετρόπουλος αναφέρθηκε μεταξύ άλλων για τα προβλήματα με τα οποία βρίσκονται αντιμέτωποι οι Έλληνες αγρότες, μίλησε για την «Πράσινη συμφωνία», για τα ζητήματα που έχει προκαλέσει η κλιματική κρίση, ενώ στάθηκε και στα τρία σημαντικότερα προβλήματα που πρέπει να διαχειριστεί η Ε.Ε. για τους αγρότες της.

Ακολουθεί η συνέντευξη του Γραμματέα Τομέα Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής, Αθανάσιου Πετρόπουλου στο Agrocapital.

Η συνέντευξη

Ερ.: Ο κ Αυγενάκης σας κατηγορεί ότι το ΠΑΣΟΚ δεν κατέθεσε προτάσεις για την αναθεώρηση της ΚΑΠ, ποια είναι η θέση σας ;

Απ.: Ο κ. Αυγενάκης δέκα ημέρες πριν την συνεδρίαση των υπουργών γεωργίας της Ε.Ε. απέστειλε σε πολιτικά κόμματα και φορείς κοινή επιστολή που μας ζητά να υποβάλουμε προτάσεις για την τροποποίηση της ΚΑΠ.

Η Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ -Κίνημα Αλλαγής, με επιστολή προς τον Υπουργό, πρότεινε ως πλέον κατάλληλο τόπο για την συζήτηση των προτάσεων που αφορούν την 2η αναθεώρηση της Νέας Κ.Α.Π., την αρμόδια Διαρκής Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής των Ελλήνων.

Εμείς στο ΠΑΣΟΚ θεωρούμε ότι η Κυβέρνηση μπροστά στα λάθη και τα αδιέξοδα που δημιούργησε η πολιτική της προχώρησε σε προσχηματικό διάλογο μέσω επιστολών με στόχο να νομιμοποιήσει ειλημμένες δικές της επιλογές και πολιτικές που δεν απαντούν στις ανάγκες του πρωτογενή τομέα της χώρας. Αρχικά διαμόρφωσε το Εθνικό Στρατηγικό Σχέδιο (ΣΣ ΚΑΠ) χωρίς να γίνει κατανοητό από τους άμεσα ενδιαφερόμενους, τους αγρότες. Με την ίδια λογική χωρίς κανένα διάλογο, πραγματοποίησε και την 1η του αναθεώρηση του. 

Πριν μερικές ημέρες ο κ Αυγενάκης προσήλθε και πάλι στο συμβούλιο υπουργών γεωργίας της Ε.Ε. Αλήθεια στις προτάσεις που κατέθεσε συμπεριέλαβε και αυτές των φορέων που συμμετείχαν στον επιστολικό διάλογο; 

Ερ.: Το νέο έτος 2024 βρήκε τους Έλληνες αγρότες όπως και τους συναδέλφους τους στους δρόμους. Πιστεύετε ότι οι αγροτικές κινητοποιήσεις έφεραν αποτελέσματα;

Απ.: Κ. Μπακόλα, οι αγροτικές κινητοποιήσεις κατάφεραν να αναδείξουν τη συζήτηση για την Ευρωπαϊκή γεωργία ως ένα από τα κυρίαρχα θέματα της Ευρωπαϊκής Ατζέντας. Και κατά την προσωπική μου άποψή στις επικείμενες Ευρωεκλογές η Κοινή Αγροτική Πολιτική θα είναι στο τραπέζι του διαλόγου και της πολιτικής αντιπαράθεσης. 

Θέλω όμως να κάνω σαφές, οι Ελληνικές αγροτικές κινητοποιήσεις είχαν διαφορετική στόχευση από αυτές των Ευρωπαίων συναδέλφων τους. Για τους υπόλοιπους ευρωπαίους η υλοποίηση των περιορισμών της πράσινης συμφωνίας δημιουργεί το πρόβλημα. Για παράδειγμα, η υποχρεωτική αγρανάπαυση στο 4% των εκτάσεων ετήσιων καλλιεργειών και για πάνω από100 στρέμματα, δεν είναι το κυρίαρχο για τους Έλληνες γεωργούς.

Οι Έλληνες αγρότες είχαν γυρισμένες τις μηχανές των τρακτέρ προς το Μέγαρο Μαξίμου, εκεί χρεώνουν την ευθύνη της οικονομικής τους ανέχειας. Το κόστος παραγωγής την τελευταία τριετία αυξήθηκε κατά 25% .Το 2023, ήταν ιστορικά η χειρότερη χρονιά πληρωμών άμεσων ενισχύσεων από την εφαρμογή της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής στη χώρα μας.

Πιστώθηκαν στους παραγωγούς 563 εκατ. ευρώ λιγότερα χρήματα σε σχέση με το 2022. Δεν διατέθηκαν όχι γιατί δεν υπήρχαν, αλλά γιατί οι Ελληνικές αρχές δεν μπόρεσαν να τα κατανείμουν. Αλήθεια , έχουμε ως χώρα την πολυτέλεια να υπάρχουν 760 εκατ. ευρώ αδιάθετοι πόροι.  

Οι αγρότες μας δεν είναι ικανοποιημένοι από τη λειτουργία του ΕΛΓΑ. Ο οργανισμός στηρίζεται σε ένα νομικό πλαίσιο που απαιτεί εκσυγχρονισμό και αδυνατεί να καλύψει τις ζημίες που προκαλεί η κλιματική αλλαγή. Ακόμα και σήμερα οι αγρότες της Θεσσαλίας περιμένουν. 

Επιπρόσθετα, περισσότεροι από το 70% των αγροτών έχουν οφειλές, στην εφορία, στο ΕΦΚΑ, στις Τράπεζες. Το τραπεζικό σύστημα της χώρας μας αντιμετωπίζει τους αγρότες ως πελάτες υψηλού ρίσκου.

Ερ.: Φταίει η Πράσινη Συμφωνία;

Απ.: Η κλιματική αλλαγή είναι εδώ και απειλεί ανθρώπους, καλλιέργειες και εκτροφές. Αναμφίβολα η Ευρωπαϊκή γεωργία πρέπει να αναλάβει μέτρα προστασίας του περιβάλλοντος. 

Η εφαρμογή της Πράσινης Συμφωνίας στην ΚΑΠ θέτει βραχυπρόθεσμα (2030) ως προτεραιότητα τη μείωση κατά 50% της χρήσης φυτοφαρμάκων, μείωση κατά 50% των πωλήσεων αντιβιοτικών για εκτρεφόμενα ζώα, μείωση των χημικών λιπασμάτων κατά τουλάχιστον 50%, κάλυψη του 25% της γεωργικής έκτασης με βιολογική καλλιέργεια, την αύξηση της γης για τη βιοποικιλότητα, συμπεριλαμβανομένης της γεωργικής έκτασης με χαρακτηριστικά τοπίου υψηλής ποικιλομορφίας. Σε αυτές τις προτεραιότητες είναι δύσκολο να μην συμφωνήσεις. 

Η διαφωνία μας έγκειται σε δύο σημεία:

1. Στο γεγονός ότι η Πράσινη Συμφωνία δεν εφαρμόζεται με δίκαιο τρόπο. Η οριζόντια εφαρμογή της σε όλα τα κράτη μέλη καταστρατηγεί την αρχή «ο ρυπάινων πληρώνει». Όλες οι χώρες δεν έχουν την ίδια συνεισφορά στις αρνητικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Το οικολογικό αποτύπωμα της Ελληνικής γεωργίας και κτηνοτροφίας είναι πολύ μικρότερο από τις ενεργοβόρες καλλιέργειες και εκτροφές των Βόρειων Ευρωπαϊκών χωρών, πληρώνει όμως το ίδιο τίμημα.

2. Η ΝΕΑ ΚΑΠ προβλέπει την εφαρμογή της Πράσινης Συμφωνίας, μιας επί πλέον πολιτικής που η Ε.Ε. θέλει να υλοποιηθεί μειώνοντας των προϋπολογισμό της!!!. Γι μας η αύξηση του προϋπολογισμού της ΚΑΠ είναι μονόδρομος

Ερ.: Ποια τα τρία σημαντικότερα προβλήματα που πρέπει να διαχειριστεί η Ε.Ε. για τους αγρότες της ;

Απ.: Κατά την άποψή μου, υπάρχουν τα ακόλουθα προτάγματα για την Κοινή Αγροτική Πολιτική:

Η μείωση της ανισότητας μεταξύ του αγροτικού εισοδήματος και των εισοδημάτων που προέρχονται από άλλες οικονομικές δραστηριότητες. Το αγροτικό εισόδημα είναι κάτω από το 46% του μέσου ευρωπαϊκού μισθού. 

Η διατροφική επάρκεια είναι το ζητούμενο. Σε μια εποχή παγκόσμιων αναταραχών η Ευρώπη θα πρέπει να επιλέγει πολιτικές  που αυξάνουν την παραγωγή τροφίμων. 

Η ΚΑΠ δεν μπορεί να έχει «τιμωρητικό» χαρακτήρα. Σήμερα θυμίζει τον ποινικό κώδικα της αγροτικής δραστηριότητας και όχι με το πλαίσιο ενίσχυσης τη Αγροτικής παραγωγής. 

Παραμένει το διαχρονικό ζήτημα της δίκαιης κατανομής των ενισχύσεων. Το 20% των μεγαλύτερων εκμεταλλεύσεων της Ε.Ε. εισπράττουν το 80% των ενισχύσεων.

Ακολουθήστε το Agrocapital.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι τις ειδήσεις

 

Φταίει η Πράσινη Συμφωνία;

Φταίει η Πράσινη Συμφωνία; Σαφώς ΌΧΙ. Η κλιματική αλλαγή είναι εδώ και απειλεί ανθρώπους, καλλιέργειες και εκτροφές. Αναμφίβολα η Ευρωπαϊκή γεωργία πρέπει να αναλάβει μέτρα προστασίας του περιβάλλοντος. Η ΝΕΑ ΚΑΠ προβλέπει την εφαρμογή της Πράσινης Συμφωνίας, μιας επί πλέον πολιτικής που Ε.Ε. θέλει να υλοποιηθεί μειώνοντας των προϋπολογισμό της!!!

Η αύξηση του προϋπολογισμού της ΚΑΠ είναι μονόδρομος

Το 1992 και το 2000 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή με δύο σημαντικές μεταρρυθμίσεις δημιούργησε το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Εγγυήσεων για τη χρηματοδότηση του 1ου Πυλώνα και αντίστοιχα για τη χρηματοδότηση του 2ου Πυλώνα το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης.

Σήμερα είναι επιβεβλημένη η δημιουργία ενός τρίτου ταμείου χρηματοδότησης της ΚΑΠ, του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Προσαρμογής στις Κλιματικές Μεταβολές.

Η Κοινή Αγροτική Πολιτική αποτελεί τη μοναδική κοινή πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αφορά 10 εκατομμύρια αγρότες και η εφαρμογή της επηρεάζει τη ζωή 147 εκατομμύριων Ευρωπαίων πολιτών που ζουν σε αγροτικές περιοχές. Παρέχει οικονομικά, ασφαλή και υψηλής ποιότητας τρόφιμα σε 447εκατομμύρια Ευρωπαίους πολίτες. Σήμερα λαμβάνει το ένα τρίτο του Ευρωπαϊκού Προϋπολογισμού, ενώ στα πρώτα χρόνια εφαρμογής της, απορροφούσε περισσότερο από το 90% του κοινοτικού προϋπολογισμού.

Η ιστορία της αρχίζει το 1962 όταν οι έξι ιδρυτικές χώρες έθεσαν τις βάσεις για την εφαρμογή της κοινής πολιτικής στον αγροτικό τομέα με στόχο την παραγωγή ασφαλών και σε επαρκή ποσότητα τροφίμων, τη διασφάλιση ενός ικανοποιητικού βιοτικού επιπέδου για τους αγρότες και τη δημιουργία δικτύου εφοδιασμού αγροτικών προϊόντων σε προσιτές τιμές στους καταναλωτές. Δημιουργήθηκε ως μηχανισμός παρέμβασης των τιμών των αγροτικών προϊόντων και στήριξης του εισοδήματος των αγροτών σύμφωνα με τις παραγόμενες ποσότητες.

Το 1980 η αγροτική παραγωγή δημιούργησε πλεονάσματα. Τα τρόφιμα πωλούνταν σε χαμηλότερες τιμές από το κόστος παραγωγής (φαινόμενο ντάμπιγκ). Η Ευρωπαϊκή Κοινότητα για να προστατεύσει το Αγροτικό Εισόδημα και να διαχειριστεί την υπερπαραγωγή εισάγει το σύστημα των ποσοστώσεων. Η ποσόστωση όριζε την ποσότητα που μπορεί να παράγει ανά προϊόν ο κάθε αγρότης. Στην Ελλάδα είναι «η εποχή των χωματερών» και της δωρεάν διανομής τροφίμων σε σχολεία και ιδρύματα.

Το 1992 πραγματοποιείται η πρώτη ουσιαστική μεταρρύθμιση της ΚΑΠ με τη δημιουργία του 1^ου πυλώνα των άμεσων ενισχύσεων. Το κυρίαρχο πρόβλημα είναι η τεράστια εισοδηματική διαφορά των αγροτών σε σχέση με τους υπόλοιπους απασχολούμενους στην Ευρωπαϊκή Οικογένεια. Η στήριξη του γεωργικού εισοδήματος είναι το ζητούμενο.

Το 2000 ενόψει της διεύρυνσης της Ε.Ε., η «Ατζέντα 2000» δημιούργησε τον 2^ος Πυλώνα της ΚΑΠ, που αφορά παρεμβάσεις Αγροτικής Ανάπτυξης με τα δημοφιλή προγράμματα των Νέων Γεωργών, Σχεδίων Βελτίωσης, Μεταποίησης, Εγγειοβελτιωτικών έργων κλπ

Σήμερα, η Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ) σχεδιάστηκε θέτοντας τους στόχους της Πράσινης Συμφωνίας ως τις αρχές που διέπουν όλες τις επιμέρους πολιτικές της.

Η ΚΑΠ θέτει βραχυπρόθεσμα (2030) ως προτεραιότητα τη μείωση κατά 50% της χρήσης φυτοφαρμάκων, μείωση κατά 50% των πωλήσεων αντιβιοτικών για εκτρεφόμενα ζώα, μείωση των χημικών λιπασμάτων κατά τουλάχιστον 50%, κάλυψη του 25% της γεωργικής έκτασης με βιολογική καλλιέργεια, την αύξηση της γης για τη βιοποικιλότητα, συμπεριλαμβανομένης της γεωργικής έκτασης με χαρακτηριστικά τοπίου υψηλής ποικιλομορφίας.

Το Μάιο του 2018 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατέθεσε την πρόταση της για τη νέα προγραμματική περίοδο της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής. Στην πορεία προέκυψαν κρίσεις και γεωπολιτικές ανακατατάξεις: COVID-19, η έξοδος του Ενωμένου Βασιλείου από την Ε.Ε, ο πόλεμος στην Ουκρανία, ο πόλεμος στη Μέση Ανατολή που ανέτρεψαν ισορροπίες στην παραγωγή και στη διακίνηση τροφίμων και θέτουν ως κυρίαρχη την ανάγκη προσαρμογής στα νέα δεδομένα.

Το τελικό κείμενο εγκρίθηκε το Δεκέμβριο του 2020. Ο εγκεκριμένος Κανονισμός (Ε.Ε). 2021/2116 σχετικά με τη χρηματοδότηση, παρακολούθηση και εφαρμογή της ΚΑΠ, μαζί με τους Εκτελεστικούς Κανονισμούς και κατά Εξουσιοδότηση Κανονισμούς που τον συνοδεύουν, αποτελούν τη ΝΕΑ ΚΑΠ.

Η σημαντική διαφορά της ΝΕΑ ΚΑΠ είναι στο σχεδιασμό της. Η Ε.Ε. θέτει του βασικούς στόχους πολιτικής. Μεταξύ αυτών είναι και οι αιρεσημότητες. Δηλαδή τις ελάχιστες υποχρεωτικές προϋποθέσεις υλοποίησης της. Τα κράτη μέλη αναλαμβάνουν την ευθύνη στον σχεδιασμό του Εθνικού Στρατηγικού Σχεδίου της (Σ.Σ.) ΚΑΠ. Αυτή είναι η σημαντικότερη καινοτομία της ΝΕΑ ΚΑΠ η οποία συνιστά ένα νέο μοντέλο υλοποίησης από την Ευρωκεντρική στην Εθνοκετρική διαχείριση της.

Άρα η ΚΑΠ που εφαρμόζεται στη χώρα μας, δηλαδή το Εθνικό Στρατηγικό Σχέδιο της Ελλάδας, σχεδιάστηκε από την Κυβέρνηση και όχι από την Ε.Ε..

Συμπληρώθηκε ο πρώτος χρόνος εφαρμογής της ΝΕΑ ΚΑΠ με τους αγρότες των περισσοτέρων κρατών μελών στους δρόμους.Τα πρώτα συμπεράσματα που αβίαστα εξάγονται είναι τα ακόλουθα:

Παρά τις προσπάθειες που έχουν γίνει στην Ε.Ε. παραμένει η διαχρονική ανισότητα μεταξύ του αγροτικού εισοδήματος και των εισοδημάτων που προέρχονται από άλλες οικονομικές δραστηριότητες. Το αγροτικό εισόδημα είναι κάτω από το 46% του μέσου ευρωπαϊκού μισθού. Τα πρώτα στοιχεία της Eurostat για το 2023 συγκλίνουν στη μείωση του γεωργικού εισοδήματος. Η πτώση των τιμών, ή αύξηση του κόστους παραγωγής και οι μειωμένες ενισχύσεις ,ροκανίζουν το αγροτικό εισόδημα.

Η ΝΕΑ ΚΑΠ έχει περισσότερο «τιμωρητικό» χαρακτήρα. Μοιάζει με τον ποινικό κώδικα της αγροτικής δραστηριότητας και όχι με το πλαίσιο ενίσχυσης τη αγροτικής παραγωγής.

Σε μια εποχή παγκόσμιων αναταραχών όπου η διατροφική επάρκεια είναι το ζητούμενο, η Ευρώπη επιλέγει ουσιαστικά με τις πολιτικές της, να μειώσει την αγροτική της παραγωγή.

Η Πράσινη Συμφωνία δεν εφαρμόζεται με δίκαιο τρόπο. Η οριζόντια εφαρμογή της σε όλα τα κράτη μέλη καταστρατηγεί την αρχή «ο ρυπάινων πληρώνει». Όλες οι χώρες δεν έχουν την ίδια συνεισφορά στις αρνητικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Το οικολογικό αποτύπωμα της Ελληνικής γεωργίας και κτηνοτροφίας είναι πολύ μικρότερο από τις ενεργοβόρες καλλιέργειες και εκτροφές των Βόρειων Ευρωπαϊκών χωρών. Δεν μπορεί να μπαίνει στην ίδια ζυγαριά το ελληνικό πρόβατο με την γερμανική αγελάδα.

Οι πράσινες ενισχύσεις (πρασίνισμα) δόθηκαν πρώτη φορά στην προηγούμενη ΚΑΠ (2014-2020) με την προϋπόθεση ότι οι παραγωγοί αναλαμβάνουν τη δέσμευση εφαρμογής περιβαλλοντικών πρακτικών. Στη ΝΕΑ ΚΑΠ δεν αρκεί μόνο η δέσμευση για να εισπράξουν τις πράσινες ενισχύσεις – Οικολογικά σχήματα. Πρέπει να το πράξουν και να το αποδείξουν. Για να το αποδείξουν πρέπει πρώτα να επενδύσουν χρήματα σε πράσινες παρεμβάσεις που σε πολλές περιπτώσεις είναι περισσότερα από αυτά που θα εισπράξουν.

Παραμένει το διαχρονικό ζήτημα της δίκαιης κατανομής των ενισχύσεων. Το 20% των μεγαλύτερων εκμεταλλεύσεων της Ε.Ε. εισπράττουν το 80% των ενισχύσεων.

Τέλος, η απορρόφηση των αρχικά εγκεκριμένων πόρων, δεν είναι δεδομένη, θα εξαρτηθεί από τις επιδόσεις της κάθε χώρας.

 

Θανάσης Πετρόπουλος

Γραμματέας Τομέα Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων

ΠΑΣΟΚ Κίνημα Αλλαγής

 Τελικά οι Έλληνες αγρότες δεν είναι ο περιούσιος λαός της ΚΑΠ.

Χωρίς καμία αμφιβολία η κατανομή των αμέσων ενισχύσεων μεταξύ των χωρών της Ε.Ε. θα είναι το επόμενο πεδίο διαπραγμάτευσης μεταξύ των κρατών μελών.

Οι μεγάλες σε έκταση χώρες διεκδικούν ίσες ενισχύσεις ανα εκτάριο. Οι μικρές χώρες διεκδικούν συνεισφορά της ΚΑΠ στο γεωργικό εισόδημα και σύμφωνα με την παραγωγή κάθε χώρας.

Η Σοσιαλιστική ομάδα θέτει στο επίκεντρο της πολιτικής της πρώτα τον άνθρωπο - αγρότη και μετά την παραγωγή. Μιλά για δίκαιη κατανομή. (εμείς αυτούς εκπροσωπούμε, για τις υπόλοιπες ομάδες, ας μιλήσουν άλλοι)

Στην κατανομή των πόρων της ΝΕΑ ΚΑΠ ως χώρα πήραμε αυτά που μας αναλογούσαν σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή κατανομή. Ας αφήσουν λοιπόν κάποιοι τα πανηγύρια και τις συγκρίσεις γιατί δεν είμαστε ο περιούσιος λαός της ΚΑΠ.

Για παράδειγμα,

στη Γαλλία έχει κατανεμηθεί το 17,1% του προϋπολογισμού της ΚΑΠ και σε κάθε παραγωγό αντιστοιχούν 15.750€. Στην Ελλάδα έχει κατανεμηθεί το 5,3% του προϋπολογισμού της ΚΑΠ και σε κάθε παραγωγό αντιστοιχούν λιγότερα από 3.000€. !!!!

Να θυμίσω ότι διαχρονικά η Ελλάδα (στις διαπραγματεύσεις της ΚΑΠ) ανεξάρτητα από τις κυβερνήσεις που την εκπροσωπούσαν, ήταν υπέρ της ενίσχυσης της γεωργικής εκμετάλλευσης.

 https://youtu.be/hUqYxUJRFV0?si=SQsvFbXl_AZW5xiz…

#ΠΑΣΟΚ Με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Νίκο Ανδρουλάκη στην 30η AGROTICA HELEXPO

Εκπομπή Olivenews+ για το ελαιόλαδο

 https://www.youtube.com/watch?v=eK8lOyf79AM&t=801s

Για όσους ενδιαφέρει το ελαιόλαδο και η επιτραπέζια ελιά, μπορούν να παρακολουθήσουν την ενδιαφέρουσα συζήτηση που είχαμε ο Θανάσης Πετρόπουλος (ΠΑΣΟΚ) με τον Σταύρο Αραχωβίτη (ΣΥΡΙΖΑ) στην εκπομπή του κ. Ζαμπούνη

 

Το (μον)ακριβό μας λάδι

Η παρατεταμένη ανομβρία και οι υψηλές θερμοκρασίες που επικράτησαν κατά τη χειμερινή περίοδο των δύο τελευταίων χρόνων στη λεκάνη της Μεσογείου, επηρέασαν αρνητικά την καρποφορία της ελιάς

Η κλιματική αλλαγή είναι εδώ και απειλεί την ελαιοκαλλιέργεια.

Με αυτές τις συνθήκες, μείωσης της παραγωγής και εκτόξευσης των τιμών πώλησης, ο ελαιοκομικός τομέας εισέρχεται διεθνώς σε κρίση. Ο νόμος της αγοράς είναι αμείλικτος. Η μειωμένη προσφορά εκτοξεύει τις τιμές.

Η Ελλάδα, σε αυτό το ράλι τιμών είναι ένας μικρός παίχτης. Η παραγωγή της σε ελαιόλαδο δεν υπερβαίνει το 10% της παγκόσμιας παραγόμενης ποσότητας. Η Ισπανία είναι η κυρίαρχη χώρα στη διαμόρφωση των τιμών. Παράγει το 1/3 της παγκόσμιας παραγωγής ελαιόλαδου και είναι ο ισχυρός παράγοντας.

Στη χώρα μας η άνοδος των τιμών δεν έχει νικητή. Υπάρχουν μόνο χαμένοι και οι αριθμοί το αποδεικνύουν.

Για την περίοδο 2022-2023 η παραγωγή ελαιόλαδου σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιεύθηκαν σε ιστοσελίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υπολογίστηκε σε 345.000 τόνους με μέση τιμή πώλησης παραγωγού τα 5€/κιλό και συνολικό κέρδος 1,725δις€. Για την ελαιοκομική περίοδο 2023-2024 οι εκτιμήσεις παραγωγής όλων των εμπλεκομένων δεν υπερβαίνουν τους 170.000τόνους με μέση τιμή πώλησης παραγωγού 9€/κιλό!!! και συνολικό κέρδος 1,53δις€.

Στην Ελλάδα μεταξύ άλλων υπάρχουν διαρθρωτικά προβλήματα που καθηλώνουν την αγροτική παραγωγή. Η χώρα μας κατέχει ένα αρνητικό ρεκόρ: συγκαταλέγεται μεταξύ των χωρών της Ε.Ε. με το υψηλότερο κόστος αγροτικής παραγωγής. Ενδεικτικό της κατάστασης που επικρατεί είναι η τιμή αγοράς από τον γεωργό των λιπασμάτων. Τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια παραμένει ως η τρίτη ακριβότερη χώρα στην Ε.Ε. στην λιανική τιμή πώλησης λιπασμάτων. Σύμφωνα με τα πρόσφατα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ στο δελτίο Αύγουστος 2023 «Δείκτες Τιμών Εισροών-Εκροών στη Γεωργία-Κτηνοτροφία» την τελευταία τριετία αυξήθηκε το κόστος παραγωγής των αναλώσιμων μέσων κατά 28%, με τα λιπάσματα να παρουσιάζουν επιπρόσθετη αύξηση τιμών κατά 62,4%, και η ενέργεια και τα λιπαντικά κατά 38,5%.

Σε αυτά θα πρέπει να προστεθεί και ο πληθωρισμός της «απληστίας» στην καθημερινότητα της ζωής των Ελληνικών νοικοκυριών που συρρικνώνει το γεωργικό εισόδημα.

Παρά το γεγονός ότι οι τιμές πώλησης παραγωγού συγκλίνουν σε όλες τις Ευρωπαϊκές ελαιοπαραγωγικές χώρες, οι τιμές καταναλωτή παρουσιάζουν σημαντικές αποκλίσεις, με την Ελλάδα να πουλά στο ράφι σε υπερδιπλάσιες τιμές. Αν λάβουμε υπόψιν μας και τη μικρότερη αγοραστική δύναμη των Ελλήνων, η αγορά ελαιόλαδου για πολλά νοικοκυριά γίνεται απαγορευτική. Με το άνοιγμα της ψαλίδας τιμής παραγωγού - καταναλωτή ελλοχεύει ο κίνδυνος αλλαγής καταναλωτικής συμπεριφοράς με την επιλογή άλλων ελαίων χαμηλότερης μεν τιμής αλλά υποδεέστερης διατροφικής αξίας.

Σε κάθε περίπτωση, μπροστά στον κίνδυνο εκτόπισης από την αγορά ενός εθνικού προϊόντος, δεν μπορούμε να καθόμαστε με σταυρωμένα χέρια. Χρειαζόμαστε ένα Ελληνικό σχέδιο για την ελαιοκαλλιέργεια. Που θα ενσωματώνει τις ευρωπαϊκές πολιτικές για το κλίμα και την Κοινή Αγροτική Πολιτική, θα σχεδιάζει , θα παρακολουθεί, θα προστατεύει και θα προωθεί το λάδι.